Een laatste verhaal voordat wij naar huis vliegen

Lieve allemaal,

Het is tijd voor mijn allerlaatste reisverslag aan jullie. Morgen stappen Jelle en ik in verschillende vliegtuigen naar Nederland en zaterdag sta ik voor het eerst sinds 10 januari 2015 op Nederlandse bodem.

De afgelopen twee weken in Amerika zijn voorbij gevlogen. Na San Francisco hebben we enkele natuurparken bezocht. Het begon met twee dagen Yosemite. Een prachtig park waarin de Sierra Nevada bergen liggen. We hebben een hele gave wandeling naar een bergtop gemaakt, waardoor we prachtige uitzichten hadden op het landschap. Ook hebben we nog enkele dieren gespot: hertjes, eekhoorns én (helaas alleen ik vanuit de auto) een zwarte beer!

Later die week bezochten we het park Death Valley. Deze dode woestijn heeft gek genoeg hele verschillende landschappen. Zoals echte zandduinen, rotspartijen en gigantische zoutmeren. Met een gemiddelde temperatuur van 40 graden was deze tocht erg warm. Ik werd er op een gegeven moment een beetje naar van: suiker tekort. Toch was deze dag wederom geweldig! Het is zo'n gaaf gevoel om in één week in een wereldstad te zijn (San Fran), een prachtig natuurpark te bewonderen (Yosemite) en tenslotte je te verbazen in een woestijn (Death Valley). De diversiteit van activiteiten die je doet, de mensen die je ontmoet en de vele indrukken die je op doet tijdens het reizen ga ik zeker weten missen.

Na deze twee fantastische parken werd het de hoogste tijd voor een paar echte 'chill' dagen. Vlakbij Lake Mead hebben Jelle en ik een paar dagen lekker niets gedaan. Behalve dan basketbal kijken. Alle ambities die ik had voor wat betreft het bijwonen van een sportwedstrijd zijn helaas niet gelukt. Ook de NBA finale bijwonen lukte niet door de grote afstanden. Toch hebben we de wedstrijden bekeken. Wij waren voor de Cleveland Caveliers uit Ohio met Lebron James (een klein beetje de nieuwe Michael Jordan). Zij hebben helaas verloren van de Golden State Warriors uit Oakland (voorstad van San Fran) met Stephen Curry (gekozen tot beste speler van het jaar). Het is een hele spannende sport en ik hou de ambitie om een keer een basketbal, rugby en American football wedstrijd te bekijken in een stadion.

Via een bezoek aan de Hoover Dam reden we uitgechilld richting de Grand Canyon. Daar verbleven we in een heel gezellig Route 66 stadje: Williams. Tussen de cowboys konden Jelle en ik dan ook niet anders dan spareribs eten en lokale biertjes drinken.

Bij de Grand Canyon hebben Jelle en ik wat minder geluk gehad met het weer. Door een tropische storm was de canyon de eerste dag gelukkig wel te zien, maar niet op zijn mooist. De tweede dag lagen ze simpelweg in de wolken. Gelukkig hadden we die eerste dag een gave wandeling in de kloof gemaakt, waar de temperatuur met 24 ipv 38 graden prima geschikt voor was. Ondanks het weer, is het een overweldigend en mooi natuur fenomeen.

Met de ambitie om ook nog Monument valley, Bryce park en Zion park te bezoeken later in de reis, verlieten wij dit prachtige park. Deze drie parken hebben we uiteindelijk niet meer bezocht. De afstanden en onze ambities waren simpelweg te groot en we wilden de laatste weken echt wat minder auto dagen. Voordat we Las Vegas zouden bezoeken hebben we daarom besloten om lekker twee dagen te zonnen bij Lake Powell in Page.

En daarna gebeurde het, we reden Las Vegas binnen. Sommigen vinden het nep, veel te toeristisch en te druk. Ik vond het hilarisch! We sliepen drie nachtjes in het Excalibur, een soort Disney kasteel(!) met een hotel casino aan 'The Strip'. De eerste avond hebben we koninklijk gegeten en gedronken, én alvast afgekeken hoe we moesten blackjacken. Ik had net als iedereen de droom om mijn hele wereldreis budget terug te winnen.

De tweede dag hebben we andere hele bekende hotel casino's bewonderd, zoals het Belagio, New York New York, Luxor, The Venetian (7200 kamers) enz. 's Avonds hebben we een magic show bewonderd. Erg gaaf! Maar ik heb me verbaasd over hoe Amerikanen naar het theater gaan. Ze bellen gewoon tijdens de show!! En ze lopen de hele tijd heen en weer om drinken en (vr)eten te halen! Heel raar en erg onhandig bij een magic show. Je wilt de trucs immers goed zien. Maar goed, wij hebben een leuke avond gehad en ons keer op keer verbaasd over de trucs.

De laatste dag was het gamble time. Jelle en ik hadden twee dagen blackjack op de kamer gespeeld en nu moesten we het toch maar eens gaan proberen. Het is overigens heel grappig om met zo iemand als Jelle te gaan gokken. Hij berekent even feilloos dat mijn dromen niet gaan uitkomen, dat de kans nihil is om met de roulette geld te winnen en dat je zelfs met blackjack bijna nooit van de bank kan winnen. Nou op hoop van zegen dan maar. Met onze harten in onze kelen namen wij plaats aan de blackjack tafel. Bij mij was het natuurlijk binnen een halfuur gedaan. Jelle en ik speelden samen, maar ik had simpelweg pech met mijn kaarten. Jelle heeft het 2 uur volgehouden en $5 winst gemaakt! Poe poe, daar moet op geproost worden. Haha, wij hadden wederom een leuke avond die werd afgesloten met een cocktail.

De volgende ochtend vertrokken we voor onze laatste lange rit met Youp van t Hek uit de speakers richting Santa Monica. We zijn wederom in een geweldig Airbnb huisje beland. Onze host Jenn is bijna niet te beschrijven, maar ik zal een poging wagen. Zo'n veel te enthousiast typ, die alles drie dimensionaal biologisch eet, maar waar wel altijd de lampen aan staan. Zo'n iemand die haar huis, auto en al haar spaargeld is kwijtgeraakt in het verleden aan haar eerste bedrijf en nu doodleuk weer twee bedrijven begint en haar eerste bedrijf niet wilt opgeven. En zo'n huisje waar de hele tijd zen muziek aanstaat en je struikelt over de zelfhulpboeken en boeddha's. Dit alles tezamen met de nuchtere Jelle maakt het voor mij een feest! Het huis is erg mooi ingericht, er is een keuken en twee hondjes, dus ik ben helemaal gelukkig.

Ik zit nu op het trapje in de zon, onder het genot van een Leffe voor het laatst te schrijven. Zo'n gek idee dat over een dag mijn droom is vervuld: op wereldreis. Als meisje van 8 sprak ik er al over en.... I did it! Ik heb uit de grond van mijn hart zielsveel genoten. Morgen naar huis vliegen voelt dubbel. Natuurlijk heb ik zin om jullie allemaal weer te zien en er gaan ook in Nederland avonturen beginnen: samenwonen en een baan vinden en uitvoeren. Maar ik voel me erg 'thuis' in de reiswereld. Ik vond het geweldig om een halfjaar lang elke dag als een zaterdag te beleven en in dat opzicht is het goed dat deze Peter Pan back to reality gaat.

Ik heb het afgelopen halfjaar in verschillende opzichten erg veel geluk gehad. Er is mij, op een kapotte telefoon in Thailand na, niets ergs overkomen. Niets gestolen, geen enge mannen en tropische ziektes. Ik heb wel vrienden voor het leven gemaakt. Ik heb nieuwe landen en werelddelen mogen ontdekken. Ik heb nieuwe sporten kunnen beoefenen. En tenslotte heb ik heel veel geleerd wat in de afgelopen 10 jaar in geen boek beschreven stond. Zo lang in je eentje reizen klinkt voor velen heel eng, maar het is echt geweldig! Mijn allerlaatste aanrader. Ondanks het feit dat mijn spaarcenten voor een groot deel op zijn, voel ik me een rijk en gelukkig mens!

Mijn liefde voor reizen is onvoorwaardelijk en grenzeloos!

Bedankt dat jullie allemaal de moeite hebben willen nemen om mijn verhalen te lezen. Bedankt voor de vele lieve, leuke (en handige Stijn) reacties. Bedankt dat jullie me altijd hebben aangemoedigd en gesteund om te gaan.

Mijn droom is voorbij gevlogen. Tot heel gauw,

Laura en Jelle