Mijn langste verjaardag ooit was een groot feest!

Lieve allemaal,

Ik wil jullie allereerst allemaal bedanken voor de vele, lieve en leuke verjaardag berichtjes! Zo waren jullie er voor mijn gevoel toch een beetje bij! Ik heb echt een geweldige (lange) verjaardag achter de rug, die pas net over is Nederlandse tijd.

Het feest begon, 8 uur eerder dan bij jullie, op een prachtige zeilboot van 17 meter, varend tussen de 75 eilandjes die de Whitsundays heten. De eerste dag op de boot hebben we drie keer gesnorkeld en een uur gekayakt. Ik heb weer allemaal nieuwe vissoorten en koralen gezien én ik heb met een schildpad gezwommen. Ook zwommen er geregeld dolfijnen bij de boot. Met andere woorden, een geweldige eerste dag op zee, die 's avonds werd afgesloten met spelletjes, veel gezelligheid en natuurlijk om 00.00 uur met de happy birthday song! De tweede dag, mijn verjaardag, stonden we al vroeg op om naar een van de mooiste stranden van de wereld te varen. Het strand was inderdaad grandioos mooi. Echt, echt heel erg mooi! En wederom een filmset. Wie The Pirates of the Caribbean gezien heeft, weet dat Jack Sparrow op een gegeven moment wordt achtergelaten op een verlaten rum eiland. Tadaaaa, been there, done that! :)

Nadat we daar een paar uur hadden gezwommen, in wetsuits vanwege het kwallenseizoen, was het tijd om langzaam terug te zeilen naar de haven. Er werd wederom voor mij gezongen en de meegenomen koekjes vielen in de smaak! Eenmaal terug aan wal leek het mij leuk om lekker uit eten te gaan. Ellen, een heel leuk Schots meisje ging gezellig met me mee. 'S avonds werd er wederom gefeest, ik was immers nog steeds jarig! Ondanks het feit dat dit mijn eerste verjaardag was zonder familie en vriendinnen, wordt het er een om nooit, maar dan ook nooit te vergeten. WAUW, wat een feest en wat een goede keus om zo'n leuke zeilexcursie te boeken als je jarig bent. Ik heb genoten, maar dat doe ik eigenlijk al een paar weken in Aussie.

Nadat ik de grote steden had verlaten, was Yamba mijn eerste stop. Een leuk klein dorpje, met maar 1 hostel dat gerund wordt door een lieve familie. Yamba is een waar surfers paradijs. Ik bakte er, zoals verwacht, niets van ;) Ik heb drie keer op de plank gestaan. Maar de leuke excursie met Ray (rotspring foto), de zon, de heerlijke stranden, de vele kangaroos op de golfbaan en de leuke backpackers maakte alles goed! Daarna ging ik naar het populaire Byron Bay. Persoonlijk denk ik dat dit stadje 5 a 10 jaar geleden heel leuk was. Nu voelde het een beetje druk, volgebouwd en van de hippie- en kunstcultuur is weinig over. Wederom lekker een paar dagen aan het strand liggen chillen en een boek gelezen. Wat een zwaar leven he? Ook heb ik een avondje lekker op de tafels van een kroeg staan dansen. Dit deed iedereen overigens! Het was überhaupt wel een bijzondere kroeg. Toen ik binnen kwam lopen stonden meisjes (backpackers) bloot te dansen op een podium, om zo hopelijk als winnaar gekozen te worden en zo $200 te verdienen. Wat een duur land, alcohol en weinig geld wel niet met een arme backpacker kan doen. In zo'n situatie denk ik altijd gelijk, er zal maar een foto van je gemaakt worden en ergens op internet verschijnen. Dag carrière, dag privacy, dag eer. Met andere woorden, niets voor mij wees niet bang.

Hierna vervolgde ik mijn trip naar Noosa. Naast dit stadje ligt een mooi park, waar ik een Koala heb gezien!!!! :) Echt een heel schattig lui beertje in een boom. Helaas heb ik alleen goede foto's kunnen maken met mijn camera, dus foto's volgen in NL. Een leuk weetje over dit snoezige beertje: als ze over je heen plassen kun je chlamydia krijgen! Dan kun je in mijn geval thuis praten als brugman dat je ECHT niet vreemd bent gegaan, haha maar dat je wel een Koala hebt geknuffeld! :)

Na Noosa werd het tijd voor mijn eerste echte excursie in Aussie: Fraser Island. Dit is het grootste zandeiland ter wereld, 127 bij 23 vierkante kilometer. Desalniettemin is het geen woestijn. Het eiland produceert elke dag 800 miljoen liter drinkwater en fungeert als een spons. Met name dit laatste aspect zorgt ervoor dat landen uit het Midden Oosten erg geïnteresseerd zijn in Fraser. Het eiland ziet er in eerste instantie niet heel bijzonder uit. En dan met name niet als je pech hebt met het weer, zoals ik had. Om het Nederlands te zeggen: het zeikte de hele dag van de regen. Maar meer in het midden van een eiland zijn prachtige meren van 350.000 jaar oud. Daar heb ik natuurlijk wel even een duik in genomen. Volgens de Aboriginals werkt het water helend. Ook heb ik gewandeld in een 100.000 jaar oud regenwoud, waar je planten kon zien die voedsel waren voor de dinosaurussen. Die leven helaas niet meer, maar dingo's (wilde honden) komen wel voor op het eiland. Ik had geluk en heb er twee gezien. Ik vond dat een dingo een beetje leek op een vos. Je mag het beest absoluut niet aaien, voeren etc. want een dingo is maar drie stappen verwijderd van een wolf. Ondanks het weer was het een geweldige dag! De donkere wolken leverden zelfs mooie foto's op.

Na deze plek had ik een kleine tussenstop in the town of 1770. Dit is het oudste stadje in Aussie, wat door Kapitein Cook gesticht is in 1770. Ik heb maar liefst 3 uur gewandeld om een gedenk piramide (meer een berg stenen) te bekijken, dat terugverwijst naar dit historische moment. Wat ik vooral heel leuk vond aan deze dag is dat ik een ring vond, die ik al heel lang zocht. Ik heb hem dan ook maar gekocht onder het motto ik-ben-bijna-jarig-cadeautje! :)

Na 1770 volgden de dagen op de zeilboot, zoals hierboven geschreven. Nog iets meer dan twee weken en dan is het alweer tijd voor Nieuw Zeeland! Ondertussen ben ik over 3 dagen, 3 maanden van huis. Alles gaat nog steeds helemaal goed. Ik ben blij dat de sfeer weer terug is op het niveau van Azië, in de kleinere plaatsjes die ik bezocht heb. Terugkijkend op de grote steden Melbourne, Canberra en Sydney vond ik de steden zelf wel gaaf, maar de backpackers een beetje depressief. Dus mocht je ooit in Aussie belanden, reis vooral ook lekker omhoog.

Op dit moment zit ik voor 5 uur in de bus naar Townsville. Het is heel geinig hoe gauw je perceptie van 'lang' in de bus zitten veranderd. 3 uur is kort, 5 uur is medium en meer dan 10 uur beschouw ik als lang, maar vooral 's nachts te doen. Ik denk dat met name de ouders van Jelle dit fijn vinden (Joke en Jaap). Na onze roadtrip in het grote Amerika kunnen Jelle en ik namelijk niet meer zeuren dat we de rit naar Drenthe lang vinden (1 uur en 45 min). Ook wijzen Amerikanen en Aussies je er vaak op hoeveel zij zouden reizen als ze in Europa zouden wonen. Vanaf Utrecht is Parijs maar 4 uur, de stad van Mikkel in Denemarken 5 uur en Keulen een uurtje of 3? Eenmaal thuis ben ik dan ook van plan om wat meer van mijn buurlanden te gaan bekijken.

Maar eerst nog hier verder genieten. De komende twee weken wil ik graag nog een verjaardagsduik maken in het Great Barrier Reef, het regenwoud bezoeken en vooral nog even genieten van de zon!! In NZ is het namelijk bijna winter en zodoende koud. Ook zou ik heel graag nog naar een rugby wedstrijd willen gaan. Rugby is echt de nationale sport is en ziet er heel heftig uit! In alle restaurantjes hangen grote schermen, waar constant sport op te zien is.

Als afsluiting nog even een paar weetjes over Aussie. Het briefgeld is van plastic en niet breekbaar. Dus schrik niet als de receptioniste er in niet, of als het geld nog in je broekzak zit in de wasmachine. Ook zijn de Aussies gek op bietjes. Ze eten het echt met alles. En in Aussie lopen ze wat betreft muziek 5 jaar achter, dus verwacht geen goede muziek als je gaat stappen. Daarentegen zijn er wel altijd bandjes die spelen in alle kroegjes, wat wel heel leuk is.

Lieve allemaal, nogmaals heel erg bedankt voor jullie verjaardag berichtjes. Ik hoop dat jullie na het lezen van dit verhaal en het zien van de foto's, kunnen zien dat ik een geweldige verjaardag heb gehad. Mijn 23e en langste verjaardag ooit (door het tijdsverschil) is er een om nooit te vergeten! Het is een van de hoogtepunten van deze trip. Op naar de volgende!

Dikke knuffel en heel veel liefs uit down under,
Laura